کد مطلب:223696 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
دوران زندگی حضرت رضا
دوران حیات و زندگانی امام هشتم بسه قسمت می شود:
دوره اول
زندگانی زمان پدرش حضرت موسی بن جعفر و دوره قبل از امامت است كه از سال 148 آغاز شده و تا سال 183 گذشته این دوره در مهبط وحی و منزل قرآن، مدینه طیبه با پدر و خاندان خود زیسته و از روح بزرگوار جدش استفاده می كرده است و 35 سال با پدرش بوده.
دوره دوم
زندگانی امامت آن حضرت كه در مدینه بوده و پس از پدر بزرگوارش مرجع انام و ملجأ مسلمین و منزلش مركز تجمع علماء و دانشمندان
[ صفحه 100]
و فقها و مجتهدین بوده و سیل مردم معارف پرور كه بطرف مكه و مدینه می آمدند از علم و فضیلت - از جود و سخاوت - از دانش و مكارم اخلاقی و مكتب تربیتی آن حضرت بهره مند می شدند.
در آن عصر امپراطوری اسلام قسمت معظم روی كره خاك را در تصرف داشت وصیت شهرت علم و فضیلت امام هشتم جهانگیر شده بود - این دوره تقریبا بیست سال طول كشید و در این مدت ابواب علم و دانش بروی مردم باز بوده و هر كس باندازه استعداد و لیاقتش از آن سرچشمه علم و دانش آسمانی سیراب می شد مكتب رضوی در این دوره شروع بتحلیل و تحقیق نموده و مردم را بحقایق معارف اسلامی واقف ساخت كه در آینده شرح خواهم داد.
دوره سوم
آن دوره ایست كه نامزد ولایتعهدی شد و بخراسان مسافرت فرمود و مقام ولایتعهد داشت تا سال 203 كه مسموما شهید گردید این مدت مظاهر ولایت كاملا تجلی داشت و افق خلافت مأمون بنور مبارك ولایت روشن گردید و مشتشع ترین دوران خلافت عباسی بشمار می رفت - دوره حیات امامت حضرت ثامن الحجج بیست و یكسال طول كشید و 35 سال هم قبل از پدر بنشر معارف دین پرداخت و 55 سال زندگانی حضرت رضا كه فصل مشعشعی از فرهنگ اسلام كه در نیمه قرن دوم پرتوافكن گردید.
[ صفحه 101]
سطور برجسته ی زندگانی امام رضا علیه السلام كه توجه علما و فلاسفه و بزرگان جهان بشریت را جلب نمود همان دوره ی ولایتعهدی است كه با احتجاجات و مناظرات علمی در همین مدت كوتاه افاضات بسیار علمی فرموده و كتب فریقین مشحون تعلیمات دوره ی رضوی است.
یك تقسیم دیگر در زندگانی امام هشتم می توان كرد و آن زندگانی امامت و سیاست است دوره ای كه در مدینه پیشوای مهام امور شرعی بوده و فارغ از قیل و قال و سیاست بافاضات علمی می پرداخت و آن بیست سال طول كشید و سی سال هم دوره ی پدرش بوده كه بتعلم و تعلیم اصحاب و رجال می پرداخت و دوره ی زندگانی سیاسی آن حضرت 3 چهار سال آخر عمر آن حضرت می باشد كه دارای اهمیتی بسزا بوده منشأ یك سلسله حوادث تاریخی گردیده است.
دوره اول
زندگانی زمان پدرش حضرت موسی بن جعفر و دوره قبل از امامت است كه از سال 148 آغاز شده و تا سال 183 گذشته این دوره در مهبط وحی و منزل قرآن، مدینه طیبه با پدر و خاندان خود زیسته و از روح بزرگوار جدش استفاده می كرده است و 35 سال با پدرش بوده.
دوره دوم
زندگانی امامت آن حضرت كه در مدینه بوده و پس از پدر بزرگوارش مرجع انام و ملجأ مسلمین و منزلش مركز تجمع علماء و دانشمندان
[ صفحه 100]
و فقها و مجتهدین بوده و سیل مردم معارف پرور كه بطرف مكه و مدینه می آمدند از علم و فضیلت - از جود و سخاوت - از دانش و مكارم اخلاقی و مكتب تربیتی آن حضرت بهره مند می شدند.
در آن عصر امپراطوری اسلام قسمت معظم روی كره خاك را در تصرف داشت وصیت شهرت علم و فضیلت امام هشتم جهانگیر شده بود - این دوره تقریبا بیست سال طول كشید و در این مدت ابواب علم و دانش بروی مردم باز بوده و هر كس باندازه استعداد و لیاقتش از آن سرچشمه علم و دانش آسمانی سیراب می شد مكتب رضوی در این دوره شروع بتحلیل و تحقیق نموده و مردم را بحقایق معارف اسلامی واقف ساخت كه در آینده شرح خواهم داد.
دوره سوم
آن دوره ایست كه نامزد ولایتعهدی شد و بخراسان مسافرت فرمود و مقام ولایتعهد داشت تا سال 203 كه مسموما شهید گردید این مدت مظاهر ولایت كاملا تجلی داشت و افق خلافت مأمون بنور مبارك ولایت روشن گردید و مشتشع ترین دوران خلافت عباسی بشمار می رفت - دوره حیات امامت حضرت ثامن الحجج بیست و یكسال طول كشید و 35 سال هم قبل از پدر بنشر معارف دین پرداخت و 55 سال زندگانی حضرت رضا كه فصل مشعشعی از فرهنگ اسلام كه در نیمه قرن دوم پرتوافكن گردید.
[ صفحه 101]
سطور برجسته ی زندگانی امام رضا علیه السلام كه توجه علما و فلاسفه و بزرگان جهان بشریت را جلب نمود همان دوره ی ولایتعهدی است كه با احتجاجات و مناظرات علمی در همین مدت كوتاه افاضات بسیار علمی فرموده و كتب فریقین مشحون تعلیمات دوره ی رضوی است.
یك تقسیم دیگر در زندگانی امام هشتم می توان كرد و آن زندگانی امامت و سیاست است دوره ای كه در مدینه پیشوای مهام امور شرعی بوده و فارغ از قیل و قال و سیاست بافاضات علمی می پرداخت و آن بیست سال طول كشید و سی سال هم دوره ی پدرش بوده كه بتعلم و تعلیم اصحاب و رجال می پرداخت و دوره ی زندگانی سیاسی آن حضرت 3 چهار سال آخر عمر آن حضرت می باشد كه دارای اهمیتی بسزا بوده منشأ یك سلسله حوادث تاریخی گردیده است.